سلام
میلاد هستم
زاده ی سرزمینی سبز
در زمستانی که از سرما به خود میلرزیدند آدمها...
من آمدم...
با کوله باری از عشق ...تا گرم کند هر آنچه هست و اسیر سرماست...
متولد 1364 در تاریخی که توپ و تفنگ و خمپاره همدم پدرانمان بود من با دست خالی پا به میدان جنگ زندگی گذاشتم....
میجنگم و میجنگم با زندگی که میجنگد با من...
پیروز خواهم شد روزی و به این پیروزی اطمینان دارم.
***
معرفی کوتاهی بود از خودم.
در این وبلاگ
سعی بر این دارم سروده های ناقابل و پر از ایراد خودم رو تقدیم کنم تا نقد کنید بیرحمانه .
حدود 2 سال است که ترانه مینویسم و در اینترنت و تعدادی تالار گفتگو ترانه هایم را برای نقد میگذارم و در این زمینه دوستان زیادی به من کمک کردند که از تک تک آنها تشکر میکنم .
امید بر این است که در محیط این وبلاگ نیز از نقد های سازنده ی شما دوستان بهره ببرم و روز به روز پیشرفت کنم.
***
برای شروع یکی از ترانه هامو که خودم خیلی دوست دارم رو تقدیم میکنم به تمامی دوستانی که از این وبلاگ بازدید میکنند.
امیدوارم خوشتون بیاد و منتظر نقد و نظرهاتون هستم.
"تلقیــــــــن"
چقد خوبم ,چه خوشحالم
از هیچی هم نمی نالم
به کام ِ من شده دنیا
اسیرِ بخت و اقبالم
رویِ لبهام که لبخنده
امیدوارم به آینده
برای لمسِ خوبی ها
کسی راهو نمیبنده
همش تلقین و اوهامه
کجا لبخند رو لبهامه؟
تو این دنیای نامردا...
بگو آخه کجا جامه؟
روزای خوب و خوش دوره
تمومِ مشکلا جوره
منو هیچکی نمیبینه
گمونم زندگی کوره
چه خوبه که تو رو دارم
تویی همراهمو یارم
کمک کن تا از این کابوس...
رها شه قلبِ بیمارم
"م ی ل ا د" 30/1/1389
:: موضوعات مرتبط:
ترانه های میـــــلاد ,
,
:: بازدید از این مطلب : 470
|
امتیاز مطلب : 52
|
تعداد امتیازدهندگان : 16
|
مجموع امتیاز : 16
عضو شوید
عضویت سریع
آمار
وب سایت:
آمار مطالب
آمار بازدید
